A Model for Human Capital Policymaking

Document Type : Research Paper

Authors

1 هیئت علمی

2 استاد

Abstract

If capital policymaking is not performed with enough insight, it will bring about long-term negative consequences for the organization, and will prevent the fulfilment of the mission of the organization. This is more important in the organizations whose main focus is on jihadist loyal human resource. The purpose of this study is to provide a model for policymaking in human capital field. In the first phase, the researchers studied the literature of policymaking, general human capital policy and human capital policy in military-security organizations, and referred to previous similar studies, in order to identify the issue more and present an appropriate protocol for referring to the experts. Using qualitative research methodology and unstructured grounded theory in the next step, 12 competent experts with proper experience in policymaking at strategic levels, were interviewed. Then, each of the interviews was analyzed qualitatively, and was coded. Finally, a theory was presented through system analysis which included five dimensions: the main input, process, output, results, and evaluation. These dimensions underlay the components of the competent policymaker, the directing principles, scrutinizing, monitoring, realistic idealism, modeling and learning.

Keywords


آذر، عادل؛ غلامرضایی، داوود و دانایی‌فرد، حسن (1392)، طراحی مدل تحلیل سیاست‌های آموزش عالی با استفاده از پویایی سیستم، فصلنامه علمی ـ پژوهشی سیاست علم و فناوری.
آرمسترانگ، مایکل (1380)، مدیریت منابع انسانی، تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی.
اسکندری، مجتبی (1392)، الگوی تصمیمگیری و سیاست‌گذاری امام خمینی(ره). تهران: نشر عروج.
اشتراوس، آنسلم و کوربین، جولیت (1393)، اصول روش تحقیق کیفی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
اشتریان، کیومرث (1391)، مقدمه‌ای بر روش سیاست‌گذاری فرهنگی، تهران: انتشارات جامعه‌شناسان.
اعرابی، محمد؛ نجاری، رضا؛ ابطحی، حسین؛ و جعفری‌نیا، شمس ا... . (1387)، استراتژی‌های مدیریت منابع انسانی، تهران: پویند.
الوانی، سیدمهدی و شریف‌زاده، فتاح (1394)، فرایند خط‌مشی‌گذاری عمومی، تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
الوانی، مهدی؛ پورعزت، علی‌اصغر و نجابت، انیسه (1394)، دلایل اثربخش‌نبودن خط‌مشی‌گذاری ایران در زمینه فقرزدایی، مدیریت دولتی: دوره هفتم، شماره 1، صص1 ـ 18.
پورعزت، اصغر و رحیمیان، اشرف (1391)، ویژگی های خط‌مشی عمومی برای اداره شهرهای پیچیده، مجله مدیریت دولتی دانشگاه تهران،  دوره چهارم، شماره 10، ص31.
تسلیمی، سعید (1386)، تحلیل فرایندی خط‌مشی‌گذاری و تصمیم‌گیری، تهران: انتشارات سمت.
حاجی ملامیرزایی، حمید (1393)، الگوی اسلامی ایرانی اجرای خطمشی فرهنگی، دانشگاه تهران: رساله دکتری.
خدادادحسینی، سیدحمید و محمدزاده، سیامک (1391)، شناسایی و اولویت‌بندی سازوکارهای بازاریابی خط‌مشی‌های عمومی در ایران: رویکرد پژوهش آمیخته، چشم‌انداز مدیریت بازرگانی: 35 ـ 58.
خنیفر، حسین و مسلمی، ناهید (1394)، اصول و مبانی روش‌های پژوهش کیفی، تهران: نگاه دانش.
خیرگو، منصور و شکری، زینب (1390)، توسعه فرایند سیاست‌گذاری با استفاده از راهبردهای آینده‌نگاری، فصلنامه مدیریت نظامی: دوره یازده، شماره 42، صص 103 ـ 126.
دانایی‌فرد، حسن و الوانی، مهدی (1390)، درآمدی بر نظریه‌های مدیریت دولتی، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
دانایی‌فرد، حسن؛ عادل، آذر و الوانی، مهدی (1392)، روششناسی پژوهش کیفی در مدیریت: رویکردی جامع، تهران: صفار، اشراقی.
داوری، علی (1391)،  ارئه مدل نظام خط‌مشی‌گذاری توسعه کارآفرینی، چشم‌انداز مدیریت دولتی: سال سوم، شماره11، 33 ـ 50.
روح‌اللهی، احمدعلی و رجبی، حاجیه (1394)، بررسی آثار خط‌مشی‌های مدیریت منابع انسانی بر عملکرد سازمانی، فصلنامه پژوهش‌های مدیریت منابع انسانی: سال هفتم، شماره 3: 105 ـ 130.
سنگه، پیتر (1395)، پنجمین فرمان: خلق سازمان یادگیرنده، (م. روشن، مترجم) تهران: مدیریت صنعتی.
صائبی، محمد (1382)، روندها و چالش‌های مدیریت منابع انسانی در بخش دولتی، نشریه علمی ـ پژوهشی مدرس علوم انسانی: دوره ششم، شماره 3، صص67 ـ 82.
ظریف‌منش، حسین (1389)، تدوین سیاست‌ها و راهبردهای مدیریت منابع انسانی نیروهای مسلح، تهران: مرکز تحقیقات راهبردی دفاعی.
علامه، محسن؛ سلطانی، فرزانه و نریمانی، مهدی (1393)، ارایه‌ راهبرد‌هایی برای پیاده‌سازی مدیریت جانشین‌پروری، فصلنامه پژوهش‌های مدیریت منابع منابع انسانی، شماره 3 (پیاپی17)
قلی‌پور، رحمت‌الله (1393)، تصمیمگیری سازمانی و خطمشیگذاری عمومی، تهران: سمت.
قلی‌پور، رحمت‌الله؛ پورسعید، بهزاد؛ حمیدی‌زاده، علی و امیری، عبدالرضا (1389)، بررسی تأثیر سیاست پژوهش در فضای سیاست‌گذاری، مدیریت دولتی: 127 ـ 144.
کرسول، جان (1396)، پویش کیفی و طرح پژوهش، تهران: اشراقی.
مقام معظم رهبری (1381)، بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم.
منوریان، عباس؛ محمدی، داریوش و محمدی فاتح، اصغر (1395)، خط‌مشی‌گذاری خوب در قوه مجریه، مدل‌سازی نقش ظرفیت‌های سازمانی و زمنیه ملی، مجله مدیریت دولتی، دوره هشتم، شماره 2: 233 ـ 254.
هاولت، مایکل و راش، ام. (1380)، مطالعه خط‌مشی عمومی، تهران: انتشارات مرکز آموزش مدیریت دولتی.
Ash, Beth & Hosek, James. (2004). What does Transformation mean for Military Manpower and Personnel Policy.RAND.
Baum, tom, Amoah, Vennesa & Spivack, S. (1997). Policy dimensions of HRM in the tourism and hospitality industries. International Journal of Contemporary Hospitality Managemnet. Vol. 9 No. 5/6, pp. 221-229.
Broedling, Laruie. (2000). APPLYING A SYSTEMS APPROACH TO HUMAN RESOURCE MANAGEMENT. Human Resource Management. Volume38, Issue3, pp. 287 - 269.
Burn, Nancy & Grove, Susan. (1999). Understanding nursing research, 2ed,. Philadelphia: W.B . Saunders.
Cooke, Fang Lee. (2013). Human resource development in China State HRD policies and research opportunities. Journal of Chinese Human resource Managemnt. Vol. 4 No. 2, pp. 144-150.
Ellerman, Jennifer & Kleiner, Brian. (2000). How to Write excellent Human Resource Policies. Management Research News.
Gill, Carol., & Meyer, Danny. (2011). The role and impact of HRM policy. International Journal of Organizational Analysis. Vol. 19 No. 1, pp. 5-28.
Gilory, Curts & Williams, Cindy. (2006). Personnel Policy and the Transformation of Western Militaries. London: MIT.
Gunnigle, Patrick. (1991). Personnel Policy Choice: The context for Human Resource Development. Journal of European Industrial Training. 31 - 22.
Human resource policies. (2017). بازیابی در 2017، از wikipedia: https://en.wikipedia.org/wiki/Human_resource_policies
Humphrey, Charlotte., Ehrich, Kathryn., Kelly, B & Sandall, J. (2003). Human Resource Policies and countinuity of care. Journal of Health Organization and management. Vol. 17 No. 2, pp. 102-121.
Katou, Anastasia & Budhwar, Pawn. (2010). Causal relationship between HRM policies and organizational performance: evidence from Greek manufacturing sector. European Management Journal. Volume 28, Issue 1, 39 - 25.
Katou, Anastasia. (2012). Investigating reverse causality between HRM policies and organizational performance in small firms. Managemnet Research Review. Vol. 35 No. 2, pp. 134-156.
Kouhy, Reza, Vedd, Risham, Yoshikawa, Takeo & Innes, John. (2009). Human resource policies, management accounting and organizational performance. Journal of Human Resource Costing & Accounting. Vol. 13 No. 3, pp. 245-263.
Lawson, Joseph. (1998). How to develop personnel policy manual. New York: American Mangement Association.
Marouf, Laila., & Rehman, Sajad. (2004). Human Resource development Policies and practices for IT workforce in Kuwait. Library review, Emerald. Vol. 53 No. 7, pp. 351-355.
Quade, E. S. (1969). The System Approach and Public Policy. RAND.
Sabatier, Paul & Mazmanian, Danie. (1979). The Conditions of Effective Implementation.Policy analysis. Vol. 5, No. 4 (Fall 1979), pp. 481-504