Prioritization of the Aspects of Human Resource Risks with Interpretive Structural Modelling (ISM) Approach

Document Type : Research Paper

Authors

1 Police University

2 lorestan university

Abstract

This research is aimed at prioritizing human resource risks for an appropriate control of them by managers. First, the aspects and indicators of human resource risk model were derived from the theoretical literature. They were confirmed by the interviews conducted with experts at Communication Company of Lurestan province. The output of this phase contained 12 indicators drawn from four main aspects. According to the results of data analysis and the ideas of the experts, interpretive structural modeling (ISM) method was employed to make relationship between indicators and aspects for designing the model. The result was an integrated model for human resource risks at three levels. Individual risks were recognized as the main risks, which contained the bases of the model. For controlling and confronting human resource risks, managers ought to consider this aspect quite seriously. Moreover, the risk of the attitude of the employees toward human resource unit was identified to be the most sensible aspect of human resource risks.

Keywords


آذر، عادل؛ تیزرو، علی؛ نقبل باعرض، عباس و انواری رستمی، علی‌اصغر (1389)، طراحی مدل چابکی زنجیرۀ تأمین: رویکرد مدل‌سازی ساختاری تفسیری، پژوهش‌های مدیریت در ایران، 14(4)، 1-25.
ابراهیمی، الهام و قلی‌پور، آرین (1395)، گونه‌شناسی ریسک‌های منابع انسانی بر اساس نقاط مرجع استراتژیک: کاربرد کیفی، پژوهش‌های مدیریت منابع سازمانی، 6(2)،1-26.
ابراهیمی، الهام؛ قلی‌پور، آرین؛ مقیمی، سیدمحمد و قالیباف اصل، حسن (1394)، طراحی و تبین چارجوبی برای دسته‌بندی و شناسایی ریسک‌های منابع انسانی: کاربرد رویکرد کیفی، فصلنامۀ پژوهش‌های مدیریت منابع انسانی دانشگاه جامع امام حسین(ع)، 7(2)، 1-24.
اردستانی، عباس صالح و ورزشکار، هادی (1395)، نقش سرمایۀ انسانی در افزایش بازدهی سرمایه‌گذاری بر پایه مدل سه‌شاخکی، فصلنامۀ پژوهش‌های مدیریت منابع انسانی دانشگاه جامع امام حسین(ع)، 8(2)، 209-231.
اسماعیل‌نژاد آهنگرانی، مجید (1391اصول و مفاهیم مدیریت ریسک، مدیریت پژوهش و ریسک بانک سینا.
تقی‌زاده، هوشنگ و ضیایی حاجی‌پیرلو، مصطفی (1395)، بررسی روابط درونی مؤلفه‌های توانمند‌سازی کارکنان با توسعه الگوی ساختاری- مقایسه‌ای، فصلنامۀ پژوهش‌های مدیریت منابع انسانی دانشگاه جامع امام حسین(ع)، 8(2)، 85-111.
شیوا، رضا و میکائل‌پور، حسین (1382)، مدیریت ریسک در حوزه بانکداری، مجموعۀ سخنرانی‌ها و مقالات چهارهمین همایش بانکداری اسلامی، تهران: مؤسسۀ عالی بانکداری ایران، چاپ اول: 195.
فیروزجائیان، علی؛ فیروزجائیان، مجتبی؛ هاشمی پطرودی، سیدحمید و غلامرضازاده، فاطمه (1392)،کاربرد تکنیک مدل‌سازی ساختاری تفسیری در مطالعات گردشگری، مجلۀ برنامه‌ریزی و توسعه گردشگری، 2(6)، 129-159.
قلی‌پور، آرین و ابراهیمی، الهام (1395)، مدیریت ریسک منابع انسانی: کاربرد رویکرد آمیخته، پژوهش‌های مدیریت عمومی، (33)9، 73-96.
قلی‌پور، آرین و ابراهیمی، الهام (1394)، مدیریت ریسک منابع انسانی، تهران: نشر کتاب مهربان.
Agarwal A., Shanker R.,Tiwari M.K, (2007). Modeling agility of supply chain. Industrial Marketing Management.36 (4),443-457
Azar, A. (2010). Modeling agility of supply chain, using interpretive structural modeling approach- Structural, Journal of Humanities Teacher-Management Research in Iran,14(4),138, 13. (In Persian).
 
Beaker, K; Smidt, M, (2016). A risk perspective on human resource management: A review and directions for future research, Human Resource Management Review, Volume 26(2), 149–165.
Blacker K., McConnell P (2015). People risk management: A practical approach to managing the human factors that could harm your business, London: Kogan Page.
Cascio, W. (2012). Be a Ringmaster of Risk. HR Magazine, 38-43.
Cascio W., Boudreau J. (2014). HR strategy: Optimizing risks, optimizing rewards, Journal of Organizational Effectiveness: People and Performance,Vol. 1, No. 1, pp: 77-97.
Ernst & Young. (2008). Global Human Resources (HR) Risk: from the Danger Zone to the Value Zone. London: EY,8(3),321-342.
Faisal, M., Banwet, D.K. and Shankar, R. (2006). Supply chain risk mitigation: modelling the enablers, Business Process Management, 12(4), 535-552.
Galitz. L,(1996). Financial Engineering-Tools and Techniques to Manage Risk; Pitman Pub.
Harry , M,(1998). Risk Management: A Practical Toolkit for Identifying, Analyzing and Coping With Project Risks; www.result-planning.com.
Hube. K, (1998). Investors Must Recall Risk, Investing's Four Letter Word, Wall Street Journal Interactive Edition, January 23.
Kupi, E., Ilomäki, S.-K., Talja, H., Lönnqvist, A. & Sillanpää, V. (2008). Risk Management of Intangible Assets – Risks and Risk Management Practices in Companies Finland: VTT Working.
Li, Y. & Zhang, X. (2014). Research on the Innovative Talent Management Based on Risk Management Theory. Journal of Chemical and Pharmaceutical Research, 6(4), 413-419.
Mäenpää, I. & Voutilainen, R. (2012). Insurances for Human Capital risk Management in SMEs. Knowledge Management Systems, 42(1), 52-66.
Langenhan, M., Leka, S. & Jain, A. (2013). Psychosocial Risks: Is Risk ManagementStrategic Enough in Business and Policy Making?. Safety and Health at Work, 4, 87-94.
Mandal A., Deshmukh S.G.(1994). Vendor selection using interpretive structural modeling (ISM). International, Journal of Operation & Production Management. 14(6), 52-59.
Meyer, M., Roodt, G. & Robbins, M. (2011). Human Resources Risk Management: Governing People Risks for Improved Performance. SA Journal of Human Resource Management, 9(1), 310-321.
Pandey, B. (2013). Understanding of Occupational Health and Safety Risks and ParticipatoryPractices in Small Businesses. Doctoral Dissertation, Massey University.
Ravi, V., & Shankar, R. (2005). Analysis of interactions among the barriers of reverse logistics. Technological Forecasting and Social Changes, 72,1011-1021.
Schat, j. (2010). Business Risks Identified in South Africa. Personal discussion johannesburg.
Warfield, J.W. (1974). Developing interconnected matrices in structural modelling, IEEE transcript on systems, Men and Cybernetics, 4(1), 51-81.
Young, M. & Hexter, E. (2011). Managing Human Capital Risk. New York: The Conference Board,4(3),79-92.